Thursday, March 29, 2007

Τις μέρες που περιμένω να σε δω..



Τις μέρες που περιμένω να σε δω τις περιμένω με ανυπομονησία. Σηκώνομαι το πρωί με χαμόγελο, διαλέγω τα ρούχα μου με προσοχή, τα μάτια μου λάμπουν, θέλω να είμαι όμορφη, να αισθάνομαι όμορφη, το δέρμα μου λάμπει και είναι απαλό, τραγουδάω όλη μέρα, όταν οδηγώ, στο γραφείο, στην αγκαλιά σου (κρυφά), ξανά όταν οδηγώ, στο σπίτι. Οι μέρες αυτές έχουν την μυρωδιά σου ακόμη κι όταν φεύγεις, κι όταν πέφτω στο κρεββάτι μου είσαι ακόμη εκεί και τα χέρια σου είναι πάνω μου.

Όταν φεύγεις σε κοιτάω γιατί πάντα σε χαιρετάω με τα μάτια και εύχομαι να φτάσεις καλά και μετά κρατάω την εικόνα σου μπροστά στα μάτια μου για ώρα πολλή..

Χθές βράδυ..

Χθές βράδυ που καθόσουν απέναντί μου σε χάιδευαν τα μάτια μου. Τα χέρια σου ήταν πλεγμένα μέσα στα δικά μου και στο χέρι μου φορούσα εσένα.. Ένα δικό σου κομματάκι για μένα. Για όταν μου λείπεις και δεν είσαι εκεί..να το χαιδεύω..

Χθές βράδυ ένιωσα για πρώτη φορά ότι μ'αγαπάς. Με τα μάτια σου να με κοιτούν..

Χθές βράδυ έπαψα να έχω άμυνα απέναντί σου.. Τώρα πρέπει να πάψεις κι εσύ σιγά σιγά..

Χθές βράδυ για κάποιον λόγο αισθάνθηκα ασφάλεια.

Χθές βράδυ δεν μπόρεσα να σου τα δείξω όλα αυτά. Γι'αυτό.. καθυστερημένα σου λέω πως

Σ'ΑΓΑΠΩ ΠΟΛΥ.. ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΟΜΩΣ.. ΚΑΙ ΕΙΜΑΙ ΜΟΝΟ ΔΙΚΗ ΣΟΥ..

Καμιά φορά..


Καμιά φορά είναι τόσο απλό να γίνει κάποιος ευτυχισμένος..
Μια εικόνα αρκεί για να μας φτιάξει τη διάθεση, μια μουσική να μας ταξιδέψει, ένα χάδι να μας γλυκάνει την υπόλοιπη νύχτα, μια αγκαλιά να μας κάνει συντροφιά.. Και η καθημερινότητα δεν έχει πια το ίδιο χρώμα..
Και νομίζω πως κάθε μέρα που περνάει το γκρί μου εναλλάσεται σε ρόζ..
Και να σου πω κάτι ? Δεν τρομάζω πια..

Wednesday, March 28, 2007

Για σένα..

Για να μπορείς να με διαβάζεις και να με καταλαβαίνεις. Και γιατί δεν θέλω να σου κρύβομαι.. πιά..