Για σένα... Για να ξέρεις γιατί..

Το άρωμά της γυμνής σου επιδερμίδας θα το γνώριζα ανάμεσα σε εκατομμύρια.. Αυτη την δική σου μυρωδιά.. Την κατάδική σου..
Την αίσθηση του γυμνού σου σώματος πάνω στο δικό μου κανένα άλλο σώμα δεν μπορεί να μου την προσφέρει..
Μπορώ να σε νιώθω ακόμη κι όταν δεν εισαι εδω.
Και προχθές σε ένιωθα πάνω μου να με φιλάς στα μαλλιά..
Και αισθανόμουνα το γυμνό σου σώμα να μ΄αγκαλιάζει, την ανάσα σου στο λαιμό μου σαν κάτι απόλυτα γνώριμο. Το πετάρισμα των βλεφάρων σου όταν ανοιγόκλεινες τα μάτια.
Μου λές πως μ'αγαπάς.. Κάπως έτσι νιώθω εγω τη αγάπη.
Και την στιγμή που σε βλέπω απέναντί μου τρελλό απο πάθος να με κοιτάς.. Και τότε. Και είσαι συνέχεια του κορμιού μου..
Όταν ξαπλώνεις δίπλα μου και ανασαίνεις βαριά και με κοιτάς και τα μάτια σου γυαλίζουν. Απλώνεις το χέρι σου και μόνο μια φορά ήρθα και κούρνιασα μέσα στην αγκαλιά σου. Τις άλλες φορές απο φόβο δεν το έκανα.. Απο φόβο μη μου λείψει η αγκαλιά σου και τρελλαθώ.. Κι όταν ξαπλώνεις δίπλα μου μονο να σε κοιτάω μπορώ.. Να ακουμπάει η ματιά μου σαν χάδι πάνω σου και να ανατριχιάζεις.. όπως όταν σε φιλάω..

Δε μιλάω πολύ έτσι ?
Αλλα η ανάσα μου σου μιλάει..

Γι αυτό.. μη με ρωτήσεις ποτέ ξανά..
Κανείς δεν μπορεί..