Friday, June 22, 2007

Για να είμαι απόλυτα ειλικρινής μαζί σου...

Μ'αρέσει να ζηλεύεις. Αυτό σημαίνει πως μ'αγαπάς και με θέλεις μόνο δική σου. Σωστά ? Μονο που δεν έχεις λόγο.
Σ'αγαπώ πολύ και ο μόνος άνθρωπος στον οποίο επιτρέπω να με αγγίζει είσαι εσύ. Δεν θέλω ούτε μπορώ κανέναν άλλο. Στο έχω ξαναπεί.. Δεν έχω καν όρεξη να μιλήσω με κάνεναν απο όλους αυτούς. Ούτε έχω κάτι να πω μαζί τους. Κατανοητό ?
Επίσης, ζηλεύω απίστευτα πολύ. Κι αυτό στο έχω ξαναπει. Μην κοιτάς που δεν στο λέω και το ρίχνω στην πλάκα..Εντάξει ? Που μου αλλάζεις κάθε τόσο φωτογραφίες !!
Αντε !

Wednesday, June 20, 2007

Χθες βράδυ...

Μου χάρισες ένα μεγάλο κομμάτι..απο αυτό που λέω στο προηγούμενο ποστ..
Και πέρασα όμορφα. Κι ευχαριστώ..


Υ.Γ. Και αν τα διαβάζεις (λέμε τώρα) και έχεις κάτι να πεις... πάτα επάνω στο Ο ΣΧΟΛΙΑΚΙΑ και γράψε.. εντάξει ?

Tuesday, June 19, 2007

Συνέχεια..

Η ευτυχία που λες καρδιά μου ειναι κάτι πολύ σχετικό. Ανάλογα με την ζωή του καθενός πάει. Γιαυτο σου είπα πως ειναι πολλά μικρά κομμάτια. Μου δίνεις πολλά. Πολλά πολλα μικρά κομματάκια κάθε φορά που με κρατάς αγκαλιά, όταν έχεις να με δεις πολλές μέρες και με σφίγγεις στην αγκαλιά σου, όταν είμαστε οι δυο μας μόνοι και μιλάμε, όταν σκουπίζω με το χέρι μου τον ιδρώτα απο το μέτωπό σου, όταν όταν όταν.. Αυτή ειναι η ευτυχία μου αυτής της στιγμής. αυτής της δεδομένης φάσης της ζωής μου.
Όσο για το τι θα ήθελα για να είμαι ευτυχισμένη.. αυτό πράγματι ειναι μεγάλη κουβέντα αλλά περιληπτικά θα σου πω. Μακροπρόθεσμα θα ήθελα πολλά πράγματα. Ότι θέλει κάθε άνθρωπος. Απλά πράγματα. Σπίτι, οικογένεια, παιδιά, κανονική ζωή, τέτοια. Δεν είμαι πολύ σίγουρη ότι θα μπορέσω κάποια στιγμή να "φτάσω" αυτήν την κανονική ευτυχία όμως.
Προς το παρόν μαζεύω κομματάκια σου που με κάνουν ευτυχισμένη.. Σου φτάνει αυτό ?
Φιλάκι..

Χθες βράδυ...

Την περασμένη εβδομάδα μου έκανες μια ερώτηση και σου είπα πως θέλει πολύ συζήτηση. Με ρώτησες τι θα με έκανε ευτυχισμένη.
Η ευτυχία είναι πολλές μικρές στιγμές για μένα. Πολλές μικρές όμορφες στιγμές που κλείνεις τα μάτια και τις ξαναβλέπεις όποτε θέλεις. όπως χθες. Που μου κρατούσες το χέρι. Που μου είπες πως σου λείπω και πως με λαχταράς. Μια μικρή στιγμή ευτυχίας..

Με τρέλλαναν στα τηλέφωνα .. η συνέχεια μετα..

Friday, June 15, 2007

Θα μου λείψεις... κι άλλο

Καλό σου Σαββατοκύριακο. Να περάσεις όμορφα.

Thursday, June 14, 2007

14 Ιουνίου 2007

Είναι κι αυτός ένας τρόπος επικοινωνίας.. Εγω γράφω, εσυ διαβάζεις.
Βασικά πριν λίγο καιρό προτιμούσα να γράφω πράγματα γιατί δεν μπορούσα να σου τα πω και έτσι μου ήταν ευκολότερο, τώρα που μπορώ να σου τα πω δεν υπάρχει χρόνος οπότε.. γράφω ξανά.

Μου λείπεις πολύ. Και αυτό ήδη το ξέρεις. Και μη μου παραπονιέσαι πως δεν σου το δείχνω. Σου το δείχνω κάθε μέρα. Σε αντίθεση με σένα ::)) (παρόλα αυτά ξέρω πως σου λείπω..).

Είναι αλήθεια επίσης πως θα ήθελα να έχουμε λίγο περισσότερο χρόνο και λίγο λιγότερο άγχος όταν είμαστε μαζί μα ξέρω πως δεν γίνεται οπότε και δεν παραπονιέμαι. Δεν θέλω να προσπαθείς να βρίσκεις χρόνο να με βλέπεις όταν δεν μπορείς (ακόμη κι αν παραπονιέμαι τελικά καμια φορά) γιατί αισθάνομαι το άγχος σου τουλάχιστον στην αρχή.
Θέλω όταν είμαστε μαζί να είμαστε ήρεμοι, όσο γίνεται τουλάχιστον.
Σου είπα πως η ζωή μου δεν είναι πολύ ευκολη. Έτσι είναι. Αλλά εσύ είσαι ένα χαμόγελο μέσα μου.. Ενα κόκκινο κομμάτι μεσα στα γκρί..
Να το θυμάσαι αυτό. Εντάξει ?

Και επειδή έχω κι εγω ανασφάλειες (και μάλιστα πολλές) όταν, (λέμε όταν) μπορείς θα το εκτιμούσα να άκουγα και εγώ πράγματα που ίσως θα ήθελες να μου πεις..

Φιλάκι..

Wednesday, June 13, 2007


Μου έχεις λείψει..
Πολύ.

Tuesday, June 5, 2007


Σ'ευχαριστώ...


Μέχρι τώρα σκεφτόμουν πως ήμουν μόνη. Και τώρα νιώθω πως είσαι πλάι μου.. Γι'αυτό σ'ευχαριστώ πάνω απο όλα..

Friday, June 1, 2007

ΠΡΩΙΝΟ..

Σου το έχω ξαναπεί κάποια στιγμή αυτό.. Η ευτυχία στη ζωή και η ουσία τελικά, κρύβονται σε απλά πράγματα.
Αυτά που σε αγχώνουν καθημερινά δεν έχουν καμια αξία. Αξίζεις εσυ και αυτοί που αγαπάς. Αξίζουν αυτοί που λένε όμορφες λέξεις από την καρδιά τους. Αξίζουν αυτοί που πιάνουν τον ώμο μας για να μας προστατέψουν, χωρίς κανένα όφελος για τους ίδιους. Αξίζει η αγάπη, αυτή που μας ενώνει σαν ανθρώπους αλλά μένει πίσω στην κούρσα με το χρόνο γιατί απλά τρέχει με το δικό της, ανέμελο ρυθμό.

Μου λείπεις πολύ. Είναι πιο πολλές οι στιγμές που έχω ανάγκη να σε νιώθω παρά αυτές που σε νιώθω πραγματικά. Σ'αγαπώ πολύ όμως. Και σε καταλαβαίνω.
Και δεν σου ζητάω τίποτα που δεν μπορεις να μου δώσεις.
Μόνο μια αγκαλιά και ένα φιλί. Ξέρεις.. να.. σαν αυτές τις αγκαλιές που με κάνεις όταν έχεις μέρες να με δεις..

Πόσα ευχαριστώ να σου πω που με κάνεις να νιώθω, να αισθάνομαι, να ζω, να σ'ερωτεύομαι, να σ'αγαπάω?